01-02-2018
Blijf op de hoogte en volg Myrna
01 Februari 2018 | Zuid-Afrika, Phalaborwa
‘Houd een blog bij’ was een van de opdrachten in het prachtige boekje dat ik van Stijn meekreeg. Naast een blog bijhouden heb ik tientallen andere opdrachten en moet ik onder andere het Krugerpark bezoeken (gedaan), 5 boeken lezen (bijna gedaan) en een week lang 5 minuten planken (euhm.. dat ga ik ergens ook nog wel doen in het komende half jaar... misschien).
De eerste 3 weken van m’n nieuwe baan hier in Zuid-Afrika zitten er bijna op en in deze 3 weken heb ik Phalaborwa en haar omgeving een beetje mogen leren kennen. De 7 scholen waar Teachers for Africa (TfA) projecten heeft lopen zijn weer in volle gang. En na mijn aankomst in Zuid Afrika mocht ook ik vol aan de bak, maar ik zal eens beginnen bij het begin.
Na aankomst op Johannesburg Airport vertrok ik de volgende dag met een busje richting Hoedspruit. Hier stapte ik, redelijk gespannen, uit. Ik wist wat me te wachten stond. Zelf rijden, in een auto die ik niet kende, in een land dat ik niet kende en bovenal in een land waar ze LINKS rijden. In de volle middagzon hees ik mijn backpack om m’n rug en hing ik m’n daypack aan m’n linkerarm. Op zoek naar de Subaru (de auto van TfA)
‘Oke. Adem in en adem uit. De versnellingspook zit links. Ik rijd dus links. En ik schakel dus ook links. Ik kan dit.’ Ik probeer mezelf rust in te praten en vol vertrouwen zet ik de auto in z’n achteruit om de parkeer plaats af te rijden. ‘Dit gaat goed. Ik kan dit. Ik schakel links en rijd braaf aan de.. Shit RECHTER kant.’ De parkeerplaats is ongeveer 20 meter lang dus ik kan me de fout veroorloven. Netjes herstel ik mezelf en niet veel later rijd ik (dit keer gewoon LINKS) over de snelweg richting Phalaborwa.
Voor me zie ik de weg voor me uit over 4 heuvels golven, alsof voor me een tafelkleed wordt uit gewapperd met hierop het Zuid-Afrikaanse landschap neergezet. Ik zet m’n raam open en zoek een knop waar muziek onder zit. Terwijl ik de warme, droge en stoffige wind door de auto voel waaien voel ik nog iets anders, intens geluk. Ook al vind ik het ergens dood eng, dit is wat ik wil gaan doen. Google.maps laat ik lekker uit en ik volg de borden. De zon schijnt en de omgeving is prachtig. Hier mag ik een half jaar werken….
Ondertussen zijn mijn rijkunsten in de afgelopen 3 weken geëvolueerd tot topklasse. Ik denk dat ik rechts rijden nu raar zou vinden en behendig ontwijk ik de kuilen en bobbels op de onverharde wegen, soepel trek ik de auto op nadat ik sierlijk rem en het stuur omgooi om een koe (of geit of ezel) te ontwijken. En waar ik in de 1e week aangehouden zou kunnen worden voor te langzaam en voorzichtig rijden, weet mijn voet het gaspedaal nu netjes te vinden en is mijn snelheid net zo hoog als de temperaturen hier in Phalaborwa (in Fahrenheit dan).
Naast rijden in de Subaru doe ik natuurlijk meer. De eerste 3 stagiairs/vrijwilligers zijn gearriveerd en zijn ondertussen bezig met het geven van sportlessen, personal training op een aantal special need scholen en het geven van ondersteuning op de Learner Support Centers (LSC). Ik begeleid iedereen en waar nodig, spring ik bij. Ik probeer (lees dit voorgaande woord goed) alles soepel te laten lopen en regelmatig zullen jullie updates zien op de Facebook van TfA. De projecten die ik coördineer zijn echt heel mooi en hier zal ik later zeker meer over vertellen.
Soms zal ik complete onzin lullen, maar wat ik hoop is dat ik mijn ervaring, mijn gevoel bij wat ik doe en wat ik meemaak, overkomt op jullie. Soms zal dat gevoel frustratie zijn of verdriet, maar vaker nog verwondering en blijdschap. Ik ga mezelf vast weer tegenkomen het komende half jaar en zal net als de kinderen op de scholen waar TfA projecten heeft lopen, heeel veeel leren.
Liefde,
Myrna
De eerste 3 weken van m’n nieuwe baan hier in Zuid-Afrika zitten er bijna op en in deze 3 weken heb ik Phalaborwa en haar omgeving een beetje mogen leren kennen. De 7 scholen waar Teachers for Africa (TfA) projecten heeft lopen zijn weer in volle gang. En na mijn aankomst in Zuid Afrika mocht ook ik vol aan de bak, maar ik zal eens beginnen bij het begin.
Na aankomst op Johannesburg Airport vertrok ik de volgende dag met een busje richting Hoedspruit. Hier stapte ik, redelijk gespannen, uit. Ik wist wat me te wachten stond. Zelf rijden, in een auto die ik niet kende, in een land dat ik niet kende en bovenal in een land waar ze LINKS rijden. In de volle middagzon hees ik mijn backpack om m’n rug en hing ik m’n daypack aan m’n linkerarm. Op zoek naar de Subaru (de auto van TfA)
‘Oke. Adem in en adem uit. De versnellingspook zit links. Ik rijd dus links. En ik schakel dus ook links. Ik kan dit.’ Ik probeer mezelf rust in te praten en vol vertrouwen zet ik de auto in z’n achteruit om de parkeer plaats af te rijden. ‘Dit gaat goed. Ik kan dit. Ik schakel links en rijd braaf aan de.. Shit RECHTER kant.’ De parkeerplaats is ongeveer 20 meter lang dus ik kan me de fout veroorloven. Netjes herstel ik mezelf en niet veel later rijd ik (dit keer gewoon LINKS) over de snelweg richting Phalaborwa.
Voor me zie ik de weg voor me uit over 4 heuvels golven, alsof voor me een tafelkleed wordt uit gewapperd met hierop het Zuid-Afrikaanse landschap neergezet. Ik zet m’n raam open en zoek een knop waar muziek onder zit. Terwijl ik de warme, droge en stoffige wind door de auto voel waaien voel ik nog iets anders, intens geluk. Ook al vind ik het ergens dood eng, dit is wat ik wil gaan doen. Google.maps laat ik lekker uit en ik volg de borden. De zon schijnt en de omgeving is prachtig. Hier mag ik een half jaar werken….
Ondertussen zijn mijn rijkunsten in de afgelopen 3 weken geëvolueerd tot topklasse. Ik denk dat ik rechts rijden nu raar zou vinden en behendig ontwijk ik de kuilen en bobbels op de onverharde wegen, soepel trek ik de auto op nadat ik sierlijk rem en het stuur omgooi om een koe (of geit of ezel) te ontwijken. En waar ik in de 1e week aangehouden zou kunnen worden voor te langzaam en voorzichtig rijden, weet mijn voet het gaspedaal nu netjes te vinden en is mijn snelheid net zo hoog als de temperaturen hier in Phalaborwa (in Fahrenheit dan).
Naast rijden in de Subaru doe ik natuurlijk meer. De eerste 3 stagiairs/vrijwilligers zijn gearriveerd en zijn ondertussen bezig met het geven van sportlessen, personal training op een aantal special need scholen en het geven van ondersteuning op de Learner Support Centers (LSC). Ik begeleid iedereen en waar nodig, spring ik bij. Ik probeer (lees dit voorgaande woord goed) alles soepel te laten lopen en regelmatig zullen jullie updates zien op de Facebook van TfA. De projecten die ik coördineer zijn echt heel mooi en hier zal ik later zeker meer over vertellen.
Soms zal ik complete onzin lullen, maar wat ik hoop is dat ik mijn ervaring, mijn gevoel bij wat ik doe en wat ik meemaak, overkomt op jullie. Soms zal dat gevoel frustratie zijn of verdriet, maar vaker nog verwondering en blijdschap. Ik ga mezelf vast weer tegenkomen het komende half jaar en zal net als de kinderen op de scholen waar TfA projecten heeft lopen, heeel veeel leren.
Liefde,
Myrna
-
02 Februari 2018 - 10:17
Oma En Opa Kamminga,:
Lieve Myrna, dank voor dit mooie verslag, je laat hierin jezelf zien ! Prachtig !
Het gaat wel aardig met ons en zien uit naar het volgende verslag.
Nu heel veel liefs ook voor Stijn. Het verhaal is heel goed overgekomen! Dank je wel
lieverd. -
02 Februari 2018 - 15:49
Gitty Jonkman:
Heelijk, we voelen de hitte en de spanning bijna, maar je bent nu al gewend denk ik.
De kop is eraf, succes.
-
02 Februari 2018 - 19:27
Pap En Mam:
Lieve Myrna,
Wat toch fijn dat we op deze manier ook mee kunnen genieten. Leuk om te lezen. Wij zien je in gedachten al door Zuid-Afrika hobbelen met de auto. Eerst leer je fietsen op Vlintenholt en nu leer je alle kneepjes van het links auto rijden in Zuid-Afrika. Veel plezier nog en we zien uit naar je volgende verslag!
Heel veel liefs en kusjes.
P.s. Een foto van de auto? -
03 Februari 2018 - 08:39
Wieke:
Super zusje!
Volgende roeping is verhalen schrijven haha.
Leuk hoe je ons erin meeneemt.
Geniet ervan!
Liefs -
03 Februari 2018 - 09:57
Jannie:
Lieve Myrna, precies wat Wieke zegt.. verhalen schrijven! Je neemt me mee, ik ben er! Dankjewel! Geniet lieverd! Kus van je tante. -
03 Februari 2018 - 10:00
Geert En Fennie:
Lieve Myrna,
Wauw wat een belevenis, we zien je in gedachten rijden.
Vragen ons wel af hoe je hier gaat rijden als je terug bent.
Wensen jou veel plezier bij het werken en genieten!
Groetjes. -
03 Februari 2018 - 10:34
Woudy:
Hoi Myrna
Van Jannie de link gekregen. Wat zit je in een mooi avontuur! Ik lees mee. Liefs Woudy -
09 Februari 2018 - 09:40
Janny Klei:
Beeldend geschreven Myrna, prachtig. Succes daar! Janny -
06 Mei 2018 - 11:04
Alies:
'Terwijl ik de warme, droge en stoffige wind door de auto voel waaien voel ik nog iets anders, intens geluk. Ook al vind ik het ergens dood eng, dit is wat ik wil gaan doen. '
Prachtig dat gevoel is zo belangrijk!!
You go girl! Veel succes en plezier nog de laatste 2 maanden:) Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
