13-03-2014

Lieve allemaal, hoe is het met iedereen thuis? Wil allereerst iedereen heel erg bedanken voor de lieve berichtjes die ik binnen heb gekregen via de App, (en als extra verassing VANDAAG ineens nog een hele stapel kaartjes vanuit Nederland), wat ik heb gehoord ook lieve berichtjes op FaceBook, alleen het internet staat dat de laatste tijd helaas niet toe hier. De dag voor m’n verjaardag werd ik door een collega naar ‘the office’ gesommeerd, POST VOOR MIJ!! Wat was ik blij, wat is dat leuk, zeker hier, een handgeschreven kaartje te ontvangen. Bij de brief van m’n ouders kreeg ik foto’s van het afscheid op Schiphol: wat ervoor zorgde dat eenmaal terug op de female ward iedereen op de foto grondig werd gekeurd… tja Kes, ook hier ben je goedgekeurd door de dames ;)

Een aantal leerling verpleegkundigen die hier ook stage lopen uit dar es salaam hadden voor mij wat lolly’s en een rol chocoladekoekjes verzameld, wat kan een lief gebaar je blij maken. ’s avonds hebben m’n huisgenoten een cake voor me weten te bakken met hulp van mamma Maria die overal wat ingrediënten heeft weg weten te plukken en onder het genot van een wijntje ben ik luidkeels toegezongen. Het heeft wel wat hoor zo je verjaardag in de tropen.

In het ziekenhuis ben ik telkens meer op m’n plek. Uit mezelf weet ik nog niet altijd wat er gedaan moet worden, of wat er bedoeld word, maar wanneer iemand me op iets wijst kan ik nu zelfstandig aan de slag. Ik ben geknuffeld door een arts, heb een keizersnee mee mogen maken, heb een dag tot half5 doorgerend (niets pole pole, rustig aan dus maar gewoon fijn hard doorwerken, heerlijk!) maar ik zie ook ziektebeelden en situaties die soms lastig zijn, waardoor ik wordt geconfronteerd met de luxe van de gezondheidszorg in Nederland. De eerste 4 weken zijn nu voorbij en het is een heel raar gevoel, aan de ene kant denk je van ‘jeetje is de eerste maand nu al weer afgelopen’ en aan de andere kant kan de tijd hier zo ontzettend traag verlopen.

Aangezien ik de afgelopen week niet de enige jarige was, Lisanne werd 9 maart 25, zijn we het weekend weer naar Morogoro gegaan om dit te vieren. Een bergwandeling, zwemmen onder watervallen en even super lekker eten en uit! ach ja zo zwaar als de bergwandeling van vorige week kon het niet zijn ;) wel was het erg HOOG dus in plaats van Liset haar hand was het deze keer de gids die zo vriendelijk was om ongeveer de halve weg mijn hand vast te houden. Het uitgaan was ook wonderbaarlijk te noemen. Dus lief dispuut ondanks dat ik er niet bij was, heb toch een beetje mee gefeest vanuit hier!

Komende week is het tijd om maar eens iets harder bezig te gaan met de opdrachten voor school, en nog meer Swahili te leren, na 4 weken kan ik moeilijk nog aankomen zetten met ‘sorry ik spreek geen swahili’, dus tot zover deze update. Hoop dat iedereen het met plezier leest. Wanneer je meer wilt weten laat het horen, ben nog steeds toch enorm enthousiast dus wil alles met iedereen delen :D

Met Liefde vanuit Tanzania,

Geniet van het mooie weer in Nederland

Xx Myrna